سندروم تونل کارپال چیست؟
تونل کارپال مسیر بسیار باریکی است که در مچ دست قرار می گیرد و طرفین و کف آن از استخوان های کوچکی به همین نام تشکیل میشود، اما عصب مدین یکی از اصلی ترین اعصاب دست است که از این محدوده عبور کرده و به واسطه این کانال پوشیده میشود.
اگر بخواهیم عصب مدین را جزئی تر بررسی کنیم باید بدانید که این عصب از بازو و ساعد دست به سمت پایین می رود و از تونل کارپال که در مچ دست قرار می گیرد عبور می کند، حسی که در کف دست، انگشت شست، سبابه، میانی و انگشت حلقه دارید همگی بر اثر سلامت و کارکرد درست عصب مدین است البته این عصب ماهیچه هایی که در ریشه انگشت شست قرار دارد را کنترل کرده و عملکرد حرکتی آن را ساماندهی می کند.
اما به جز این عصب کاربردی تمامی تاندوم هایی که در خم کردن انگشتان نقش ایفا می کنند از تونل کارپال عبور خواهند کرد، اما زمانی که افراد با بیماری های مفصلی مواجه میشوند و تونل کارپال باریک تر از حد طبیعی میشود و بافت هایی که در اطراف تاندوم ها قرار گرفته متورم شده و عصب مدین تحت فشار قرار می گیرد.
این عارضه عموماً برای بانوانی که سن بیشتر دارند اتفاق افتاده و در برخی از مواقع با وجود برخی بیماری ها و شرایط جسمانی خاص این مشکل پدیدار می گردد.
علائم و نشانه های سندروم تونل کارپال
علائم و نشانه های سندروم تونل کارپال
سندروم تونل کارپال نیز مانند دیگر بیماری های جسمانی علائم و نشانه هایی دارد که مهمترین آنها را در این مطلب برایتان بازگو خواهیم کرد، بی حس شدن انگشتان دست، مورمور شدن و سوزش و دردی که در دست اتفاق می افتد از مهمترین نشانه های سندروم تونل کارپال یا تنگی کانال مچ دست است.
به خاطر داشته باشید که گاهی در انگشت شصت، سبابه یا انگشت حلقه احساس شوک لحظه ای را تجربه کرده و قطعاً نشان دهنده تنگی این کانال مهم خواهد بود.
اما درد و حس مورمور شدن تنها به کف دست و انگشتان ختم نمیشود و زمانی که آسیب دیدگی شدت پیدا کند این حالات در قسمت ساعد و حتی به سمت شانه کشیده میشود.
همواره به خاطر داشته باشید که ضعف و ناتوانی که در دست اتفاق می افتد اغلب به واسطه تنگی کانال کارپال است حتی این محدودیت ها تا جایی پیش می رود که افراد توانایی بستن دکمه لباس خود را نداشته و عملاً انگشتان، عضلات، تاندوم ها برای فعالیت های کوچک یاری نمی دهند.
افراد مبتلا به سندروم تونل کارپال به مرور زمان و در پی ضعیف تر شدن و بی حسی اندام های حرکتی نمی توانند وسایل سبک و کوچک را در دست بگیرند و افتادن وسایل و ناتوانی افراد در انجام سایر فعالیت های آسان و پیش پا افتاده موجب نگرانی و ناراحتی آنها خواهد شد.
عوامل موثر بر ایجاد سندروم تونل کارپال
عوامل موثر بر ایجاد سندروم تونل کارپال
زمانی که صحبت از آسیب های ناشی از تونل کارپال میشود افراد در پی عوامل موثر بروز این عارضه هستند تا بتوانند با راهکارهای موثر از بروز چنین مسئله ای پیشگیری نمایند.
تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که ژنتیک عامل بسیاری از آسیب های جسمانی است، ممکن است ژنتیک بر بروز تنگی کانال مچ دست نیز اثرگذار باشد و با وجود تفاوت های آناتومیکی که در بدن افراد پدیدار می گردد ممکن است این عصب حساس به دام افتاده و این عارضه به وجود می آید.
اما متخصصان حرکات تکراری با دست را عاملی بر بروز تنگی کانال مچ دست می دانند، اگر به طور مکرر فعالیت های مشابه و یکسان را برای مدت طولانی با دست و مچ انجام دهید به مرور زمان تاندوم ها آسیب دیده و فشاری مضاعف به اعصاب دست وارد میشود که در پی آن تنگی کانال مچ دست یا سندروم تونل کارپال اتفاق می‌‌افتد.
همچنین بارداری و یائسگی از دیگر دلایل موثر بر ابتلا به سندروم تونل کارپال است، تغییرات شدیدی که در میزان هورمون ها اتفاق می افتد برای بانوان در یائسگی و بارداری به اوج خود رسیده و با حبس شدن مایعات در بدن تورم در این محدوده دور از انتظار نیست و به مرور زمان شاهد سندروم تونل کارپال خواهید بود.
ناگفته نماند که چاقی سبب به خطر افتادن عصب های بدن شده و سندروم تونل کارپال در این موقعیت دور از انتظار نخواهد بود، البته سایر بیماری ها مانند دیابت، آرتریت روماتوئید، اختلالات غده تیروئید و حتی نارسایی کلیه عواملی هستند که بر بروز این نوع آسیب ها موثر بوده و تا زمانی که بیماری کنترل و درمان نشود این عارضه با افراد همراه خواهد بود.
چگونه می توان سندروم تونل کارپال را تشخیص داد؟
سندروم تونل کارپال از آن نوع آسیب های جسمانی است که باید سریعاً به آن رسیدگی شود در غیر این صورت این بیماری وسیع تر شده و محدودیت های حرکتی بیشتر میشود.
زمانی که متخصصان با وجود درد در ناحیه دست تشخیص خود را بر سندروم تونل کارپال می گذارند برای اطمینان بیشتر و تشخیص بدون خطا از روش هایی همچون تست الکترو فیزیولوژیک استفاده می کنند، به واسطه انجام این تست پزشک عملکرد عصب مدین را بررسی کرده و اگر فشاری در این محدوده وجود داشته باشد شدت و نوع آن مشخص میشود.
الکترومیوگرام روشی دیگر برای بررسی وضعیت ماهیچه ها و اندازه گیری فشارها و صدمات وارده در این محدوده است، متخصصان به واسطه یک الکترود، سوزنی کوچک را در ماهیچه های خاص قرار داده تا فعالیت الکتریکی ماهیچه را هنگام فعالیت و استراحت ارزیابی کنند.
اما روش دیگر بررسی هدایت عصبی است، اما به یاد داشته باشید که تصویربرداری با اشعه ایکس روشی ایمن، کاربردی و البته دقیق برای تشخیص این نوع آسیب هاست متخصصان می توانند برای بررسی بیماری های احتمالی از جمله آرتریت، شکستگی و یا آسیب تاندوم ها از این روش تصویربرداری استفاده کنند و به طور قطعی می توانند علت عارضه را پیدا کنند.
ام آر آی یا به کارگیری اسکن های رزونانس مغناطیسی روشی دیگر برای ارزیابی بافت های نرم بدن است اگر متخصصان آسیب دیدگی ناحیه دست را ناشی از فشار وارد بر عصب مدین بدانند با انجام ام آر آی می توانند آسیب های احتمالی را بررسی کرده و اگر توموری در این محدوده وجود داشته باشد خیلی دقیق و واضح مشخص میشود.
چگونه می توان سندروم تونل کارپال را درمان کرد؟
چگونه می توان سندروم تونل کارپال را درمان کرد؟
آسیب دیدگی یا تنگ تر شدن تونل کارپال محدودیت های زیادی را برای افراد به همراه می آورد و قطعاً بیماران به دنبال راه های درمانی موثر هستند تا بتوانند عملکرد طبیعی بدن را مانند گذشته تجربه کنند.
در چنین موقعیتی پزشکان از بریس یا اسپلینت استفاده می کنند با این روش می توانند از خم شدن مچ دست در هنگام خواب جلوگیری کرده و با ثابت نگه داشتن مچ فشار وارد بر عصب و تونل کارپال را متوقف می کنند، با این کار می توانند وضعیت تونل مچ دست را بهبود بخشیده و به مرور زمان شاهد رفع این آسیب خواهید بود.
اما اگر سندروم تونل کارپال با درد همراه باشد متخصصان داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی را گزینه مناسبی می دانند، داروهایی همچون ایبوپروفن و ناپروکسن برای بهبود درد و التهاب موثر هستند و گرفتگی رگ دست را نیز درمان می کنند.
اما انجام برخی از فعالیت ها و حتی تمرینات ورزشی مختص مچ دست بر بهبود سندروم تونل کارپال موثر است.
متخصصان تغییرات فعالیتی را گزینه مناسبی دانسته و معتقدند که اگر ورزش های لغزشی عصب را انجام دهید به مرور زمان حرکت عصب مدین آزادتر شده و بی حسی ایجاد شده در ناحیه دست و بازوها رفع میشود.
بر اساس میزان التهابات پیش آمده تزریق استروئید روش بسیار مناسبی است و متخصصان این ماده ضد التهاب قوی را به درون تونل کارپال تزریق می کنند و البته این عارضه رفع شده و با کاهش التهابات عصب هایی که تحت فشار قرار می گیرند موقعیت بهتری خواهند داشت.
بدون دیدگاه